یه دختر با احساسات لطیف و پر از حس زندگی… مغرور و خوش قلب… یه پسر با قلب سنگی و غرور بیش از حد… همراه با جذبه ی منحصر به فرد… تقابل دو آدم متفاوت… شروع عشق… شروع دلدادگی… آدمایی که بلدن حرف دلشون و بزنن… بلدن عاشقی کنن… بلدن غرورشون و مقابل احساسشون به زانو دربیارن… داستان عاشقانه ای از جنس شیدایی… با تفسیر کامل احساسات… رمانی که در بخش آنلاین رتبه ی اول و کسب کرد با شخصیت های داستان و زندگیشون همراه باشین و عاشقانه ای ناب و تجربه کنین….

آمال، دختر رقصنده ی پرورشگاهیه که شیطنت های غیرمجاز زیادی داره، ازدواج سنتیش با آقای روان شناس مذهبی و جنتلمن باعث می شه بخواد شیطنت هاش و بیش تر کنه و مرد قصه رو اسیر تر، درست شب عروسی…

آتاش تو زمان دانشجوییش عاشق یکی از هم دانشگاهیاش میشه اتاش خانواده مذهبی داره ولی دختره ک اسمش دریاس آزاده و خانواده آزادی داره اینا ی مدت باهمن اتفاقی واسه برادرزاده اتاش میفته برادرزادشم عاشق بوده ولی پدر اتاش اذیتشون میکنه تا اینکه برادرزاده و عشقش بهم میرسن ولی تصادف میکنن هم برادرزاده و هم شوهرش میمیرن اتاش می‌ترسه ب دریا میگه از اول دوستت نداشتم و اینا از خودش میرونتش‌ حالا چند سال گذشته دریا ازدواج کرده و طلاق گرفته و کلی سختی کشیده، اتاشم معلم ی روستا شده و…

باران و پیمان، زوج عاشقی هستند که چندسالی از شروع زندگی مشترک و عاشقانشون می گذره، اما بارداری ناخواسته باران و خطری که تهدیدش می کنه باعث می شه این زندگی دچار چالش هایی بشه که خوندنش خالی از لطف نیست…

یکی از روزهای پاییزی بود که آمد… اما آمدنش مثل بقیه نبود…انگار آمده بود تا جای پایش را با خودکاری پاک نشدنی هک کند. گمان می کردم آمده تا بماند… آمده تا کنارم باشد… تا حمایتم کند‌‌‌.. تا مرد بودنش را به زنانگی هایم اثبات کند… گفت دوستت دارم… گفت دنیایش هستم… گفت و گفته هایش روزی هزاربار عاشقم کرد… گفت کنارم است اما نگفت که روزی میرود… نگفت که رفتنش نزدیک است… رمان دنیای شیرین من دنیا: مقنعه ام را سرم کردم و بعد از کمی درگیری بابت صاف کردن لبه هایش کوله به دست از اتاقم خارج شدم… صبحانه روی میز در آشپزخانه چیده شده بود و میدانستم کار پدر است… عادت داشت به صبح زود برخواستن و چیدن میز صبحانه… حتی آن وقت هایی که مادر بود هم این وظیفه را پدر انجام می داد… با لبخند چندلقمه از خامه ی عسلی مورد علاقه ام را خوردم و از خانه خارج شدم… حدس میزدم پدر مثل هر روز برای پیاده روی به پارک نزدیک خانه رفته… به سرعت قدم هایم برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس اضافه کردم و هیچ دلم نمیخواست دیر رسیدنم بهانه شود برای استاد مقدمات داروسازی که با آن جدیت همیشگی اش جلوی وارد شدنم به کلاس را بگیرد… پانزده دقیقه ای برای اتوبوس معطل شدم و بعد خودم را میان خیل عظیم جمعیت داخلش جا دادم و خداروشکر هندزفری های در گوشم جلوی کلافگی ام در برابر این همهمه و سر و صدا را می گرفت… با رسیدن به دانشگاه خودم را از داخل اتوبوس پرت کردم پایین و نفس عمیقی از بابت خفه نشدنم از ریه هایم بیرون فرستادم… دستی به مانتو و مقنعه ام که مطمئنا در آن شلوغی شکل بدی پیدا کرده بود کشیدم و با قدم های آهسته به طرف دانشگاه رفتم… وارد کلاسم که شدم و بی توجه به بقیه به طرف دو صندلی خالی رفتم و صندلی کنارم را برای ساقی نگه داشتم… جز ساقی از سال اول کارشناسی تا به الان که ارشد را باهم می خواندیم دوست صمیمی دیگری نداشتم و یک جورهایی دنیای کوچک من

علی یه بدلکاره… بدلکار حرفه ای سینما. حتما می‌دونین حرفه ی بدل یعنی هیجان و خطر! حالا تصور کنین پسری هیجان طلب مثل اون که به خاطر کارهای عجیب و خطرناکش، حسابی هم بین اهالی سینما معروف شده‌… عاشق دختری بشه آروم و بسیار کم حرف. تقابل عشق یه پسر هیجان طلب و کمی شیطون، با یه بانوی جوان و بیوه…